W dniach 15 – 16 maja pielgrzymi z Parafii Św. Ducha oraz Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni, pod kierownictwem proboszcza księdza Marka oraz księdza Czesława, wzięli udział w autokarowej pielgrzymce na nocne czuwanie przed obrazem Królowej Polski na Jasnej Górze. W niedzielę 15 maja dwa autokary z pielgrzymami wyruszyły o 5 rano w kierunku Częstochowy. Podróż do Częstochowy była bardzo dobrą okazją aby w drodze do Jasnej Góry i powrotnej do Gdyni odwiedzić miejsca kultu religijnego i sanktuaria.
Po trzech godzinach podróży pielgrzymka zatrzymała się w Toruniu w Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i Św. Jana Pawła II, gdzie uczestniczyła w niedzielnej Eucharystii. Po zakończeniu Mszy Świętej, po przywitaniu nas przez o. Andrzeja Laskosza CSsR kustosza sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu, w towarzystwie pielgrzymów z całej Polski mieliśmy możliwość bycia w tym wyjątkowym tętniącym życiem pięknym miejscu. Po odwiedzeniu Kaplicy Pamięci poświęconej Polakom, którzy z narażeniem życia swego i swojej rodziny ratowali Żydów w czasie II wojny światowej, krótkim wypoczynku w otoczeniu Sanktuarium wyruszyliśmy w dalszą podróż w kierunku Częstochowy. Nastroje pielgrzymujących były świetne o czym świadczą zdjęcia z jednego z postojów w drodze na Jasną Górę :)
Następny celem naszej pielgrzymki było Sanktuarium Matki Bożej w Gidlach, gdzie przed wiekami gidelski rolnik Jan Czeczek orał swoje pole w miejscu, gdzie dziś wznosi się klasztorny kościół. Naraz, ku jego zdziwieniu, woły ustały w orce, a nawet padły na kolana. Nic nie pomogły przynaglania ani razy. Wreszcie i mężczyzna zauważył niezwykłą jasność bijącą z ziemi, a wśród tej jasności „obrazek mały głazowy Najświętszej Panny, wielkości na dłoń, na kamieniu wielkim, który był wydrążony na kształt kielicha”. Wieśniak niestety nie potrafił zrozumieć cudownych znaków, postanowił znaleziony skarb zatrzymać dla siebie i ukrył figurkę na dnie skrzyni z odzieżą… Trzeba było nieszczęścia aby on i jego rodzina utracili wzrok. Pobożna kobieta pomagająca nieszczęśnikom zainteresowała się cudowną wonią i światłością bijącą ze skrzyni i opowiedziała wszystko gidelskiemu proboszczowi. Posążek obmyto z ziemi i przeniesiono do miejscowego kościoła. Wodą, która pozostała po obmyciu, Czeczkowie przetarli swe oczy i natychmiast odzyskali wzrok. Na pamiątkę tego wydarzenia zachował się do dziś zwyczaj „kąpiółki”, to znaczy ceremonialnego obmywania raz w roku figurki w winie. W pełnym ufności i pobożnym przeświadczeniu pątnicy używają wina z tej „kąpiółki” na znak swojej wiary w moc Tej, którą nazywają Uzdrowieniem chorych. Wino jest tylko narzędziem i nic ponad to. Potrzeba współpracy z Matką Bożą i Panem Jezusem. „Skuteczność” wina nie polega na sposobie jego zastosowania, ale zależy od woli Bożej. „Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane” (Mt 6, 33).
W niedzielne popołudnie dotarliśmy na Jasną Górę, gdzie po zakwaterowaniu w Domu Pielgrzyma i krótkim odpoczynku, przed godziną 21 udaliśmy się do kaplicy cudownego obrazu Królowej Polski, aby po Apelu Jasnogórskim wziąć udział w nocnym czuwaniu, mszy w kaplicy, rozważaniach różańcowych, powierzeniu Maryi naszych spraw, zawierzeniu się opiece Najświętszej Maryi Panny… Czas do godziny 3 nad ranem, kiedy to zakończyło się czuwanie upłynął bardzo szybko… Po wypoczynku w Domu Pielgrzyma, śniadaniu, wzięliśmy pod przewodnictwem proboszcza Księdza Marka oraz księdza Czesława udział w drodze krzyżowej na wałach obronnych Klasztoru Jasnogórskiego…
Następnie, po zakończeniu pobytu na Jasnej Górze, autokarami udaliśmy się w drogę powrotną do Gdyni. W drodze powrotnej odwiedziliśmy Narodowe Sanktuarium Św. Józefa w Kaliszu, od XVII wieku jedno z głównych miejsc czci Świętego Józefa. Tam według tradycji w 1670 roku za przyczyną Św. Józefa został uzdrowiony mieszkaniec wsi Szulec, który jako wotum ufundował obraz Świętej Rodziny i umieścił go w Kaliskiej Kolegiacie w podarowanym przez siebie ołtarzu… Święty Józef jest opiekunem rodzin chrześcijańskich, małżonków, ojców i sierot. Jest też patronem rozlicznych spraw polecanych Jego opiece oraz wszystkich ludzi pracy (w tym dodatkowo kilku odrębnych grup zawodowych - np. rzemieślników, drwali i cieśli). Jest wreszcie - od 8 grudnia 1970 r. - patronem Kościoła. Kaliskiego. Obraz Świętego Józefa namalowany jest na płótnie, posiada duże rozmiary (1,5m x 2,5m) i z uwagi na swoją treść z pewnością już od chwili swego powstania budził głębokie refleksje i przeżycia religijne. Przedstawia on bowiem Świętą Rodzinę, której harmonijnie ustawione postacie umieszczone są na tle panoramy typowego polskiego miasta - z licznymi wieżami kościelnymi, murem obronnym, rzeką i bogatą roślinnością. Nad postaciami unosi się gołębica symbolizująca Ducha Świętego i Bóg Ojciec z szeroko rozpostartymi ramionami oraz napis: „Idźcie do Józefa”.
Po zakończeniu wizyty w Kaliskim Sanktuarium, obiedzie w Restauracja Św. Józefa w Kaliszu wyruszyliśmy w dalszą drogę do Gdyni, poprzez Bazylikę Najświętszej Maryi Panny Licheńskie w Licheniu Starym… Po przepiękny zachodzie słońca nad autostradą w okolicach Torunia, zakończyliśmy w godzinach wieczornych szczęśliwie naszą pielgrzymkę w Parafii Ducha Świętego… Dziękujemy Księdzu Proboszczowi oraz księdzu Czesławowi za zorganizowanie pielgrzymki oraz opiekę duchową, wszystkim za Waszą radość podczas tych wspaniałych dwóch dni… Dobrze, że jesteście….
Zdjęcia: Jerzy Bumbul i Zdzisław Ułanowicz
