Pielgrzymka parafii Ducha Św. na Jasną Górę
W niedzielę 30 kwietnia po godzinie 5 rano z parafii Ducha Św. w Gdyni wyruszyła kolejna coroczna pielgrzymka na Jasną Górę do Częstochowy. Po zawierzeniu się na drogę Matce Bożej, odmówieniu w kościele Pod Twoją Obronę, w drogę wyruszyły dwa autobusy z pielgrzymami. Śpiewając Godzinki, prosząc Matkę Bożą o wstawiennictwo nie tylko w naszej podróży…, odmawiając po drodze kolejne tajemnice Różańca Świętego z naszymi intencjami, podróżowaliśmy do pierwszego celu naszej pielgrzymki – Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu.
Świątynia – Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II została konsekrowana 18 maja 2016 r. jako wotum wdzięczności za pontyfikat Papieża Polaka – św. Jana Pawła II. W prezbiterium Sanktuarium znajduje się ikona Pani Jasnogórskiej, przed którą Jan Paweł II modlił się w swojej prywatnej kaplicy. Ikonę tą w 2004 roku Jan Paweł II przekazał, aby wizerunek Maryi Jasnogórskiej był dostępny dla wszystkich ludzi pragnących się modlić przed Nim – jak to czynił Jan Paweł II.
Po przybyciu do Sanktuarium, o godzinie 8 rano uczestniczyliśmy w Eucharystii. Po mszy udaliśmy się do pobliskiego Parku Pamięci Narodowej, który jest miejscem hołdu oddanego wszystkim Polakom, którzy w chwili najwyższej próby człowieczeństwa, zachowali się jak trzeba…, oraz do tężni solankowych położnych przy Parku Pamięci. Naszą wizytę w Sanktuarium zakończyliśmy w położonych przy parkingu, w otoczeniu zieleni, kawiarnii i księgarni, gdzie można było pokrzepić się na za naprawdę przystępną cenę pyszną kawą oraz wypiekami, a w księgarni można było zaopatrzyć się we wszystkie niezbędne pozycje dla chrześcijanina - pismo święte i modlitewniki, książki, czasopisma, pocztówki…
Pokrzepieni na duchu i ciele wyruszyliśmy do następnego etapu naszej pielgrzymki– położonego nieopodal Częstochowy Sanktuarium Matki Bożej w Gidlach…
Największym skarbem Sanktuarium w Gidlach, dla którego oprawy została wzniesiona, świątynia jest maleńka, zaledwie dziewięciocentymetrowa, kamienna figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem. Kiedy i przez kogo została ona wyrzeźbiona, nie wiemy. Jej historia zaczyna się dla nas w 1516 roku.
Najstarsza tradycja głosi, że wiosną tego roku, tuż przed pierwszą niedzielą maja, gidelski rolnik Jan Czeczek orał swoje pole w miejscu, gdzie dziś wznosi się klasztorny kościół. Naraz, ku jego zdziwieniu, woły ustały w orce, a nawet padły na kolana. Nic nie pomogły przynaglania ani razy. Wreszcie i mężczyzna zauważył niezwykłą jasność bijącą z ziemi, a wśród tej jasności „obrazek mały głazowy Najświętszej Panny, wielkości na dłoń, na kamieniu wielkim, który był wydrążony na kształt kielicha”.
Wieśniak nie potrafił zrozumieć cudownych znaków i potraktował swoje znalezisko jako skarb materialny. Ukrył figurkę w chałupie, na dnie skrzyni z odzieżą. Trzeba było nieszczęścia, aby on i jego rodzina utracili wzrok. Wówczas pobożna kobieta, która pomagała nieszczęśliwym, zainteresowała się cudowną wonią i światłością bijącą ze skrzyni. Opowiedziała o wszystkim gidelskiemu proboszczowi i odtąd rozpoczął się czas publicznej czci oddawanej Maryi w tym wizerunku.
Posążek obmyto z prochu ziemi i przeniesiono do kościoła parafialnego. Wodą, która pozostała po obmyciu, Czeczkowie przetarli swe oczy i natychmiast odzyskali wzrok. Na pamiątkę tego wydarzenia zachował się do dziś zwyczaj „Kąpiółki”, to znaczy ceremonialnego obmywania raz w roku figurki w winie. W pełnym ufności i pobożnym przeświadczeniu pątnicy używają wina z tej „Kąpiółki” na znak swojej wiary w moc Tej, którą nazywają Uzdrowieniem chorych.
Dominikanin Józef Kostecki OP zaprosił nas do kaplicy, gdzie na ołtarzu umieszczono cudowną figurkę, opowiedział nam pielgrzymom historię rozbudowy sanktuarium, począwszy od małej drewnianej kapliczki, dalszej rozbudowy świątyni, sprowadzenia w 1612 roku do Gidel Dominikanów, o sławie cudownej figurki Matki Bożej, która zaczęła zataczać coraz szersze kręgi. Dziś jeszcze w różnych odległych stronach Polski ludzie śpiewają pieśń o Matce Bożej Gidelskiej. Zanieśli ją ze sobą pielgrzymi, którzy przez wieki – po drodze na Jasną Górę, lub ze szczególnym zamiarem – nawiedzali Gidle.
Matka Boża w Gidlach cieszy się sławą uzdrowicielki chorych. Krążą wśród wiernych opinie, że Matka Najświętsza z Jasnej Góry jest głównie lekarką dusz (nawrócenia), a z Gidel– lekarką ciał. Zachowało się bardzo wiele świadectw, pisanych i malowanych na tabliczkach wotywnych wieszanych wokół ołtarza, mówiących o dokonanych dzięki Jej wstawiennictwu cudownych uzdrowieniach…
Zapatrzeni w wino z „Kąpiółki”, po pożegnaniu się z Ojcem Józefem udaliśmy się w dalszą drogą, do oddalonej o niecałe 50 km Częstochowy…
Po dotarciu na Jasną Górę, zakwaterowani w Domu Pielgrzyma, krótkim odpoczynku, wyruszyliśmy przed godziną 21 do Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze na nocne czuwanie.
Po Apelu Jasnogórskim, Ks. Kanonik Marek Wende modlitwą różańcową wprowadził naszą wspólnotę w nocne czuwanie w obecności Najświętszej Maryi Panny…
Powierzaliśmy jej nasze sprawy, zawierzaliśmy Maryi swoje rodziny, krewnych, bliskich, przyjaciół, osoby, które prosiły nas o pomoc i modlitwę w objęciach naszej Mateńki…
Zawierzyliśmy Maryi wszystko to co przywieźliśmy w naszych sercach, polecaliśmy Dobremu Bogu nasze sprawy w czasie Eucharystii, wiedząc, że Bóg działa naprawdę wielkie rzeczy, gdy się oddajemy w opiekę Bogu i Maryi…
Po Eucharystii, na Drodze Krzyżowej przeżywaliśmy wspólnie bolesną mękę i śmierć Jezusa…, a następnie w cichości, we wspólnocie przebywaliśmy do końca czuwania z Maryją w kaplicy powierzając Jej jeszcze raz wszystko to co w naszych sercach…
Był to na pewno dla nas radosny czas, czas uwielbienia, czas, kiedy wpatrzeni w spokojne oblicze Maryi mieliśmy wrażenie, że spogląda na nas z wielką miłością… Bogu dziękując za ten czas adoracji, cieszyliśmy się, że mogliśmy być u naszej Mamy, wierzymy, że na pewno Maryja nie pozwoliła nikomu odjechać z pustymi rękami…
Dobrze było by przyjechać tu za rok…
Po nocnym czuwaniu udaliśmy się do domu pielgrzyma na odpoczynek, a następnie, w poniedziałek 1 maja, o godzinie 8.30 wyruszyliśmy w drogę powrotną do Gdyni, przez Narodowe Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu oraz - jak byliśmy pewni, tak jak w ubiegłym roku, do Lichenia…
Kalisz jak się okazało, rzeczywiście był następnym etapem pielgrzymki, jeżeli chodzi o Licheń – tutaj Ks. Kanonik Marek Wende w rękawie sutanny miał dla nas niespodziankę:), ale o tym w dalszej części relacji z pielgrzymki…
Po dotarciu do Kalisza, pierwszym widokiem jaki nam się ukazał na placu w pobliżu Sanktuarium Św. Józefa było bardzo dużo ludzi, poczty sztandarowe…
Nie, nie - to nie było zgromadzenie przed pierwszomajowym pochodem… Przecież Św. Józef jest patronem ludzi pracy!
Już po wyjściu z autokaru okazało się, że weźmiemy udział w Eucharystii sprawowanej w ramach 31 Ogólnopolskiej Pielgrzymki Robotników i Pracodawców do Narodowego Sanktuarium Świętego Józefa w Kaliszu, której w tym roku przyświecało hasło "Święty Józefie uproś łaskę miłości, zgody i pokoju".
Pielgrzymka ludzi pracy do Narodowego Sanktuarium Świętego Józefa w Kaliszu organizowana jest przez Zarząd Regionu NSZZ "Solidarność" Wielkopolska Południowa.
Od 17 lat do robotników dołączają również przedstawiciele Duszpasterstwa Pracodawców i Przedsiębiorców. Pielgrzymka co roku odbywa się 1 maja, w liturgiczne wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika.
Mszy świętej w kaliskiej bazylice przewodniczył biskup kaliski Damian Bryl, który po komunii świętej, w Kaplicy Cudownego Obrazu świętego Józefa zawierzył pracowników i pracodawców świętemu Józefowi...
Po zakończeniu mszy świętej uczestnicy pielgrzymki złożyli wiązanki kwiatów przy pomniku papieża Jana Pawła II i tradycyjnie podzielili się chlebem. Uroczystość uświetnił występ Orkiestry Reprezentacyjnej Polskich Sił Powietrznych pod batutą majora Pawła Joksa.
Po zakończeni Eucharystii Ks. Marek Wende zaprosił nas na obiad do restauracji w Domu Pielgrzyma, skąd po raz kolejny pokrzepieni na ciele, wyruszyliśmy w dalszy etap pielgrzymki do? No właśnie…, jak się okazało to nie był wcale Licheń….
Ks. Marek planując tegoroczną autokarową pielgrzymkę na Jasną Górę, postanowił nas zaprosić do Sanktuarium Matki Boskiej Zwycięskiej w Brdowie, do miejsca, w którym Pielgrzymka Gdyńska, jeszcze przed połączeniem w 1992 roku z Pielgrzymką Gdańską zatrzymywała się w drodze do Częstochowy.
Brdów to miejscowość malowniczo położona nad wysokim wschodnim brzegiem Jeziora Brdowskiego, przy drodze z Koła do Izbicy, na pograniczu Kujaw i Wielkopolski.
Najcenniejszym skarbem kościoła brdowskiego i największą świętością wiernych tutejszej okolicy jest obraz Matki Bożej. Według prastarej tradycji, obraz jest darem króla Władysława Warneńczyka, który przekazał go ze swej kaplicy kościołowi brdowskiemu przy okazji fundacji klasztoru. Tradycja wiąże go również z wojną krzyżacką pod Grunwaldem, gdzie miał należeć do cenniejszych rekwizytów królewskiego wyposażenia jego ojca -Władysława Jagiełły.
Wśród dziękujących Matce Bożej powtarzały się nieustannie nazwiska okolicznej szlachty, natomiast relacje o otrzymanych łaskach dotyczą niemal wszystkich stanów. Występują zatem mieszczanie i chłopi, dziękujący m.in. za ochronę bydła od zarazy i oddalenie pożarów, za uzdrowienie ciała i ratunek od śmierci. Dobrze sytuowani dziedzice dziękował; przede wszystkim za uzdrowienie ciała i za uwolnienie od opętania złym duchem, duchowni zaś podobnie - za wyleczenie i za pomoc w przezwyciężaniu różnych trudności…
Ciekawostką jest fakt, że na wakacje w Brdowie, do domu swojego dziadka Franciszka Kiełczewskiego, przyjeżdżała Apolonia Chałupiec, znana później aktorka, występująca pod pseudonimem artystycznym Pola Negri. Aktorka u schyłku życia, ze swojego majątku, ufundowała kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w West Adows, w Stanach Zjednoczonych…
Po pobycie w Sanktuarium, żegnani przez zachodzące słońce, wyruszyliśmy już na ostatni etap pielgrzymki – powrót do parafii Ducha Świętego w Gdyni. Po drodze odmawialiśmy kolejne tajemnice różańca, a Apel Jasnogórski, pieśni maryjne, błogosławieństwo na zakończenie pielgrzymki przybliżały nas coraz bardziej do końca pielgrzymki, którą zakończyliśmy o godzinie 21 po przybyciu na plac przykościelny parafii Ducha Świętego.
Dziękujemy Tobie Księże Marku, Wam Księża za zorganizowanie i przewodniczenie naszej pielgrzymce na Jasną Górę, Wam pielgrzymi za wspólnotę…
Bóg zapłać!
Dobrze, że jesteście…
